De laatste uitwedstrijd van het seizoen stond voor de deur tegen FCV. Raiola had al snel de mannetjes bij elkaar. Al vroeg in de week kreeg hij eindelijk Richard Maeghs aka Fuzeki te pakken die wel een keer wou keepen, Bas Dijkman wou de kicksen ook wel weer eens aantrekken en Joey was er als de kippen bij om Kings te laten weten dat hij mee wou ballen daar Belfeldia de mannetjes niet bij elkaar kreeg. Vince, opgestaan uit de dood was ook weer eens aanwezig, Talas zijn voetje was nog niet 100% maar genoeg hersteld voor een helfje te hippen en Maikel… ja Maikel is eigenlijk gewoon een veteraan geworden dit jaar. Fuzeki op doel, met Henk en John op de back plaatsen, Kings en Vince in het centrum. Willem, Griezel, Maikel en Tommie op het midden en Bas en Joey in de punt van de aanval. Niels, die last had van zijn nek, ja welke nek hoor ik jullie al denken, samen met Bart en Talas op ut benkskuh.

Vrijdagavond en 13 man in de startblokken om zaterdag naar Well af te reizen tegen het altijd vriendelijk EWC’19 waar we om het jaar uit en thuis tegen ballen. Het ongelofelijke geschiedde wederom, om 21:50 een afmelding van onze balvirtuoos Talas dat het met zijn enkeltje nog niet goed zat, geen paniek 12 man over. Raiola, opgestaan uit de dood kreeg een app dat het 3e wellicht was afgelast en stuurde een appje naar de groepsapp van team 3 voordat hij naar bed ging om de uurtjes rust te nemen voordat hij naar de Eifel ging in de vroege morgen voor zijn Alpen rit training. ’s-Morgens commotie dat Raiola het eerder wist dan team 3 dat hun wedstrijd was afgelast, tja daarom verdient hij ook die miljoenen. Tom en Didier werden gecontracteerd en alle paniek was over. Rachid melde nog dat zijn maat Ali Ben Hammou ook mee kwam en ja de vets konden doorademen. Zaterdagmiddag 12:27 Tom moest toch afzeggen omdat hij moest babysitten en Didier melde zich om 15:07 af omdat hij griep verschijnselen had, 11 man over. Dan maar met 11 man naar Well, dan opeens een appje van leider Hans, waar is onze keeper tja dat is nog steeds een mysterie en daar stonden we dan met 10 man… Raiola die vol in een van de loodzware Eifel beklimmingen zat, zonder enig bereik, kon niks meer voor het team betekenen dus Hans regelde het met EWC’19 dat we 10 tegen 10 gingen spelen met Hans zelf op doel.

Het ongelofelijke geschiedde deze week, de telefoon stond rood gloeiend bij Raiola want spelers belde zelf om aan te geven om graag met de vets mee te spelen, wat een weelde zo hadden we zaterdagmiddag opeens 15 man in het kleedlokaal zitten. Kings kon hierdoor weer zijn fietsbeentjes rust gunnen en Henk, Willem en Griezel konden van het zonnetje genieten. De opstelling, Paulus op doel met Trienes, Petat, Bart en John in de achter linie. Tom, Morrison, Pluisje en Tommie op het middenveld en Maikel en Dennie in de aanval.
Op verzoek van TSC’04 werd er om 16:30 afgetrapt zodat we allemaal op tijd op de bruiloft konden zijn van ozze Ed.

Regen de gehele week dus de terrein mannen van TSC’04 deden er alles aan om die “alte herren” toch te laten hippen en met succes. Raiola moest weer aan de slag en vond gehoor bij Nicky, Tom, Paulus, Maikel en Mo. Talas had er geen zin in op deze zaterdagmiddag en melde zich om 15:53 af net toen de Petat met zijn tas het kleedlokaal binnenliep en even aangaf, “mien dochter en pap zien hea dus ik mot in de basis” dus det werd geregeld. Maar met 15 afmeldingen was het weer puzzel werk voor het technisch hart. Paul ging op doel met Tom en John op de back posities met Kings en Nicky in het centrum, Niels, Mo, Maikel en Morrison op het middenveld en Willem en Patrick in de punt. Trienes en Henk op ut benkskuh en Frank kwam zoals al vaker dit seizoen het vlaggetje hanteren.
MVC was op tijd aanwezig met een mannetje of 20 dus we konden onze borst nat maken. De uitwedstrijd eindigde in de laatste seconde op 3-3 waar we toen eigenlijk goed mee weg kwamen. We hoopten op een leuke wedstrijd zonder veel gezeur en gezanik onder een prachtig zonnetje, maar enkele oud gedienden hadden het al gespot, Theo “tank” Thielen was er ook bij dus we wisten dat er dan altijd wel “iets” kan gebeuren, maar hier over later meer.

Deze waterkoude dag werd afgetrapt bij QB waar 4 man bij elkaar kwamen. Waar Kings met de fiets in het ligbad lag om alles weer op temperatuur te krijgen, waren het Patrick, pluisje, Henk en John die tevergeefs wachtten op teamgenoten. Velen gaven ter elfder ure aan rechtstreeks te gaan. Patrick was noodgedwongen in de rol van trainer (of lijder) geduwd en mocht zich het hoofd breken over de opstelling.in het lokaal werd besloten dat Niels en Patrick de bank zouden warmen. Tegen 17 uur was er echter doelman Justin nog steeds niet gearriveerd en Patrick nam noodgedwongen maar weer plaats onder de lat. Niels nam de vlag ter hand want een vlagger; ook die was er niet. De wedstrijd werd afgetrapt en na een minuut kon Rachid net hersteld van een spierblessure al weer het veld ruimen. Ondanks zijn voorzorgsmaatregelen van een goede warming up en de thermokleding (die Kings zeer graag aan had gehad met fietsen deze zaterdag) schoot het hem er toch een. Niels kwam voor hem in het veld en Stefan Turkenburg, de enige meegereisde supporter, nam de vlag over.

Een heerlijke voetbal dag met het zonnetje hoog aan de hemel. Raiola moest tijdens zijn Mont Ventoux fiets training in de morgen nog alle zeilen bijzetten om 11 man aan de aftrap te krijgen waar hij uiteraard, en ook terecht, niet zo blij mee was. De vlagger werd ter plekke aangewezen en Hen nam deze taak prima op zich. In 70 minuten tijd heeft hij het klaar gespeeld om niet 1x de vlag de lucht in te gooien, daarvoor onze complimenten. Een schiri regelen daar Bart noodgedwongen moest meevoetballen bleek ook al een issue te zijn maar uiteindelijk nam Hanzel de verantwoordelijkheid op zich en floot de hele wedstrijd slechts 11 keer op het fluitje, dat smaakt naar meer. Danny onze afhaalchinees wou lekker mee hippen met dit mooie weer, Ted die kwam als de hazenwind vanuit Eindhoven de Tegelse kant op en liep 10 min voor de aftrap de kantine binnen en door de terugkeer van de al maanden geblesseerde Patje kon Moreno nog opgetrommeld worden en waren we compleet zodat Kings zijn fietsbeentjes kon laten rusten. Opstelling, Patje onder de lat, Bart op rechts en John op links met Ted en Vince in het centrum. Pluisje, Griezel, Tommie en Willem op het middenveld met Talas en Dennie in de aanval.

En zo was het zaterdagmorgen en stonden er 8 namen op het wedstrijdformulier. Raiola moest weer aan de bak en roggelde Hanzel en Henk om de 11 vol te maken inclusief schiri Bart, die zou z.s.m. vanuit Valkenburg naar de Herungerberg komen. Daan, een kumpel van Raiola zou ook wel de kicksen aan trekken wat uiteindelijk geen verkeerde keuze was. 16:30 liepen de mannen van VVV’03 en TSC’04 gebroederlijk wat rondjes op het hoofdveld. Een erg hard hobbelig veld met een smerige harde wind vol over de breedte. 16:38 werd er afgetrapt. Beide teams hadden geen wissels dus er werd voorzichtig aan de wedstrijd begonnen. Het was TSC die vanaf het begin wat druk probeerde te zetten daar Talas er vandaag wel erg veel zin in had in de punt van de aanval. Niels moest noodgedwongen op de voorstopperpositie en deed dit met veel elan en kwam vaak voor de listige Mickey uit om de inspeelbal te onderscheppen.

 

Nadat vorige week de (carnaval) corona perikelen roet in het water had gegooid mochten we vandaag met 14 man aantreden tegen het nog ongeslagen SV Blerick. Frank werd als schiri aangesteld en Henk omarmde met verve de vlaggenstok. Niels wou de opstelling maken maar zag in zijn ooghoek dat Kings toch aanwezig was en gaf die taak met alle plezier weer terug. De opstelling, de hoogheid voor het 3e jaar op rij stond op doel, met John en Roy op de back posities. Ruud en Niels werden in het centrum geposteerd. Pluisje, Tommie op links en de Lange en Griezel op rechts met Rachid en de terugkerende Jünter in de punt. Talli die te laat was, Ton errr Rick Jacobs en Kings op ut benkskuh. Op wederom ons geschonken “eigen” WETRA veld werd pünktlich om 16:00 gefloten voor aanvang van de wedstrijd onder een bescheiden zonnetje.