En zo was het zaterdagmorgen en stonden er 8 namen op het wedstrijdformulier. Raiola moest weer aan de bak en roggelde Hanzel en Henk om de 11 vol te maken inclusief schiri Bart, die zou z.s.m. vanuit Valkenburg naar de Herungerberg komen. Daan, een kumpel van Raiola zou ook wel de kicksen aan trekken wat uiteindelijk geen verkeerde keuze was. 16:30 liepen de mannen van VVV’03 en TSC’04 gebroederlijk wat rondjes op het hoofdveld. Een erg hard hobbelig veld met een smerige harde wind vol over de breedte. 16:38 werd er afgetrapt. Beide teams hadden geen wissels dus er werd voorzichtig aan de wedstrijd begonnen. Het was TSC die vanaf het begin wat druk probeerde te zetten daar Talas er vandaag wel erg veel zin in had in de punt van de aanval. Niels moest noodgedwongen op de voorstopperpositie en deed dit met veel elan en kwam vaak voor de listige Mickey uit om de inspeelbal te onderscheppen.
En toen uit het niets een inspeel bal op pluisje die kapte en draaide en sleep de bal naar zijn linker pootje, Daan had dit al aan zien komen en sprintte de diepte in een perfecte pas op de slieps en Daan kon vrij uithalen en liet de keeper van VVV’03 kansloos 0-1 in minuut 12. Niet veel later kreeg Tommie de bal op links aan de lijn aangespeelt en zag dat Niels op avontuur ging en kreeg daarom ook het balletje in de voetjes, Kings zag een gapend gat voor zich en schoof in en kreeg op zijn beurt ook het balletje in de voetjes. Daan, die hongerig was naar meer was al weer gestart en kreeg wederom de bal in de loop en liet wederom de keeper kansloos 0-2. Onze stand-in keeper Willem had tot die tijd nog weinig te duchten gehad van de VVV’03 voorwaartsen en was een beetje ingedut. De lepe Goran Stojiljkovic had dat gezien en schoot direct vanaf de aftrap op wonderschone manier de 1-2 tegen de touwen. Al het gezanik op Willem liet Willem helemaal koud, “ga zelf dan maar onder de lat staan” was zijn terechte commentaar. Rust en een lekker kopje thee. Bart was gearriveerd en ging op de voorstopperpositie spelen, Kings ging op doel, Willem op het middenveld erbij.
We kregen kansen genoeg en we speelde aardig tot aan de 16, Talas en Rachid en Daan hadden de score al snel naar de 1-3 moeten tillen maar waren te gortig in de afwerking. Toen kreeg pluisje het weer op de heupen kapte zich zoals vanouds vrij en deponeerde het leder in de voetjes van Daan die niet zelfzuchtig was en de bal strak in 2 instanties voor het doel schoof waar Rachid de 1-3 maakte. Geen vuiltje aan de lucht maar zoals vaker in het veteranen voetbal ga je iets van het gas af dan krijg je het meteen wat lastiger, Joep Peeters was in de rust door 03 opgetrommeld en met zijn blinkende gele kicksen kwam hij steeds vaker in het 16 meter gebied van TSC. Zo ook na slecht wegwerken van onze Goalie i.pl.v. de bal op te pakken schoot Kings de bal wel heel slecht weg en werd hierop door John ook terecht op geattendeerd, wat duis ze nao. Joep nam de bal aan ging een 1-2 aan met Mickey en schoot de bal strak in de korte hoek binnen en de 2-3 was een feit.
Er waren nog 10 minuten te spelen en Frank onze vlagger zei eigenlijk precies wat er fout ging, “haai ens balbezit!”. Te snel werd de diepte gezocht waardoor we VVV alleen maar sterker maakten. In de 65e minuut vloog een afstandsschot nog net naast de kruising en één minuut erna kon Kings door zichzelf als een ware kamikaze piloot op een steekbal te duiken de 3-3 van Goran voorkomen die nu nog steeds niet weet waarom hij die bal niet had. TSC bakte er voorin helemaal niks meer van, Daan had zijn kruit verschoten, Talas rende overal en nergens en Willem deed waar hij het beste in is, pirouetjes draaien. Nog één minuut te spelen en VVV ging vol in de aanval. De linker aanvaller kapte en draaide op de achterlijn, lag de bal terug op Mickey die pin vrij en met de gehele TSC defensie inclusief de keeper uit positie de 3-3 op zijn linker pootje had liggen maar i.pl.v. het leer tussen de palen te prikken rolde de bal tergend langzaam over de achterlijn, voor TSC aan de juiste zijde van de paal. Kings bedankte Mickey voor het cadeautje en schudde zijn hand waarna de goed leidende schiri het ook genoeg vond en voor het einde blies. Henk en Hans waren de twee die er met kop en schouders uitstaken vandaag dus we hopen dat ze volgende week de tas ook weer meenemen en Daan bedankt voor de goals en assist in de 1e helft want de 2e helft was dramatisch maar ja van wie niet. Hierna werd er gebroederlijk zoals altijd bij VVV’03 nog lang nagepraat en vooral gelachen met een gele rakker in onze handen. Volgende week het altijd lastige HBSV thuis hopelijk kunnen we dan enkele spelers terugverwachten.